Çalışan anne depresyonu

Özellikle çalışan bir anneyseniz, gece yastığınıza başınızı koyduğunuzda kendinizi yenilmiş hissediyorsanız, dikkat etmelisiniz. Hem çalışıp hem ev işleriyle ilgilenip hem de çocuklar için en iyisini yapmaya çalışırken kendinizi yetersiz buluyor ve suçluyorsanız, depresyona girebilirsiniz.

Geçen ay American Sociological Association’da yayınlanan bir araştırma gösteriyor ki, “SüperAnne”lerin kendi sınırlarını kabul etmeleri, daha az depresyona girmelerini sağlıyor.

Her insanın hayatında bir dengenin olması gerekiyor. Çalışan erkekler ya da kadınlar ailelerini ihmal ettiklerinde ortaya önemli problemler çıkıyor. Fakat ailesini ihmal etmemeye ve işinde de çok başarılı olmaya çalışan kadınların çizdiği “SüperAnne” profili, kendilerine zarar veriyor.

Yorgun argın işten eve gelip her akşam tazecik tencere yemeğini masaya koyma gayreti bir yerden sonra ipin ucunun kaçmasına neden oluyor. İşler aksamasa dahi psikolojik çökkünlük, her şeyden bıkkınlık hisleri oluşuyor.

Önemli olan kimsenin kendinden yapacağından fazlasını beklememesi. Çocukların sağlıklı beslenmesi önemli bir konu fakat yemeği siz pişirmek zorunda değilsiniz.

Kadınların kariyer arzuları salt kendi beklentileriyle değil, ailelerinin refahıyla ilgili kaygılarıyla da şekilleniyor.“SüperAnne”ler her anlamda kendilerini ailelerine adayarak, kendilerini, kim olduklarını, hayattan ne istediklerini unutuyor ve mutsuz oluyorlar.

Önemli olan denge ve yapabileceğiniz kadarını yapmanız. Kendinize haksızlık etmeden, fazla beklentiye girmeden, dengeli bir hayat sürmeyi başarmanız gerekiyor.

Ülkemizde “SüperAnne” modelini bir iş yerinde çalışmayan annelerde de görüyoruz. Komşulara, eşinin iş arkadaşlarına davetler / yemekler hazırlayan, en sağlıklı yemekleri pişirmek için çabalayan, hobi kurslarına giden, çocukları okula götürüp, okuldan alan, ödevlerine yardım eden, çocukların kurslarıyla, sosyal aktiviteleriyle ilgilenen, velilerle – öğretmenlerle görüşen…

Tanıdık değil mi! Ve bu anneler, kendilerinden daha da fazlasını bekliyor, üstelik tüm yaptılarına karşın kendilerini suçluyorlar. “SüperAnne”ler süper olmaktan vazgeçer gibi görünmüyor ama en azından yaptıklarından biraz tatmin olmayı becerebilirler.